Bu Gece Ağladım

Bu gece gönül sarayım bir gitti bir geldi
Dokuz şiddetinde deprem olmuş sanki
Yıkıntılar arasında gördüm kalbimi
Garip garip sesler çıkarıyor hem de derin derin inliyordu
Kulak kestim eğilerek dinledim dikkatlice
İlk göz ağrım ilk aşkım diyordu

Bir vefa borcum vardı kalbime ödemek için
Yaprağı gülden yazısı telekten olan
Gönül defterimi elime aldım çekildim bir köşeye
Tozlarını sildim nasırlı ellerimle...
Mum ışığında çevirdim sayfalarını birer birer
Sonunda zaman tünelinde...
Ağlayan gözlerle boynu bükük bir şekilde buldum seni
Yıl 1983...
Ellerini uzatmış "nolur gitme kal" der gibiydin bana
Yalnızlıkmış meğer seni terketmenin bedeli
Bu gece gözlerim bulutlandı
İki gözüm iki çeşme iki pınar ağladım
Kim demiş erkekler ağlamaz diye!
Oturdum bir köşede hıçkırıklarla ağladım
Sonra...sigaramı yaktım
Buğulu gözlerle mektuplarını okudum saatlerce
Birlikte çektirdiğimiz resmini elime alıp
Elimden düşürmedim bir an bile
Ve şimdi yıl 2008...
Koskoca çeyrek asır gelmiş geçmiş
Ayrılıkla biten sevdamızın üstünden
Bir seni düşündüm birde kendimi
Sen ellerin koynunda bense hala bekar
Sen çoluk çocuğa karıştın bense yalnız
Gelip kaçıracaktım seni zorla!
Düşündüm taşındım hadi seni kaçırdım diyelim
Peki ya çocukların günahı ?
Sonra ne derler?
Bir yuva için bir yuva yıkılır mı?
Gönül vicdanımda rahat etmedi
Daha bir sürü şeyler...
İşte bu yüzden! Olmadı yapamadım.
Sana dönecektim dönemedim bu gece
Bekarlığıma son verecektim veremedim bu gece
İki gözüm iki çeşme iki pınar ağladım
Oturdum ağladım düşündüm ağladım
Son pişmanlığımda yetmedi seni geri getirmeye
Yalnızlıkmış meğer!Seni terketmenin bedeli!
Bir sıcak çorba bile pişmeyecek evimde
Yalnızım dostlar yalnızım
"Aile" kavramı bana çook uzaklarda şimdi
Bu gece bir seni düşündüm birde kendimi
İki gözüm iki çeşme iki pınar ağladım