> Genç bir kadın, aylardır şantiyede olan kocasına
> aşağıdaki satırları yazar:
>
> 'Sevgilim,
> Biliyorsun, sen şantiyedeyken nur topu gibi bir bebeğimiz
> oldu. Sütüm yetmediği için, yavrumuzu besleyebilmek
> amacıyla bir sütanne tuttum.
> Yalnız, bu sütannenin zenci olmasından dolayı
> çocuğumuz, emdiği sütün etkisiyle zaman içinde
> zenciye dönüştü. Haberin olsun dedim.
> Bu konuda benim bir suçum olduğunu düşünmezsin
> umarım.
>
> Öptüm,
> Biricik eşin'
>
> Kadının kocası da bunun üzerine annesine bir mektup
> yazar:
>
> 'Sevgili anneciğim,
> Karım bana gönderdiği son mektupta, sütü yetersiz
> olduğu için bir sütanne tuıtmak zorunda kaldığını,
> o sütannenin zenci olduğunu ve bu yüzden bebeğimizin
> renginin de zamanla koyulaştığını yazıyor. Bundan
> eşimi sorumlu tutamayız, tabii ki .
> Selam ve sevgilerimle'
>
> Annesi ise oğluna şöyle bir cevap yazar:
>
> 'Sevgili oğlum,
> Aslına bakarsan, sen doğduğunda benim sütüm de
> yetersiz kalmıştı.
> Ama biz fakir olduğumuzdan dolayı, sütanne tutamayıp
> onun yerine seni inek sütüyle beslemek zorunda
> kalmıştık. Bu durumda takdir edersin ki, senin safkan
> bir öküz olmanın sorumlusu ben değilim.
> Seni seven annen'