Tam beni tamamladığını düşünürken yine ben eksik kaldım.. Gülüşlerim takılı kaldı yüreğimde.. Sonu yok ışığı yok bir yolda sessiz kaldım.. Ama sen gittin tıpkı diğerleri gibi... Korkup kaçtın belkide bu sevdadan. Küçük bi kızdı kocaman yüreğiyle seni seven..Ama sen sığdıramadın kalbine taşıyamadın doğru dürüst!! Bu kadar çabuk pes edişinde ondandı beLkii.. Başka cümlelerin ardına sığınman,yalan yanlış olayları bahane etmen... Gözlerine baktığım zaman çoğaldığımı hissediyordum!.. öyLe anlamlıydıki; hayatın tüm gizemi senin gözlerindeydi sanki.. Herşey oo yeşilin içinde saklıydı ama sen aniden kapattın o yeşili.. Aniden aldın oonları benden tüm sırlarda oo yeşil kutunun içinde kapalı kaldı!!.. İşte ondan sonra başladı herşey..Kalp ağrılarım,baş ağrılarım,gece yarıları sebepsiz haykırışlarım.. Bana bıraktığın ve o içimde kalan ''yeşil'' di belkide bunlara sebep olan.. Kötü bir oyun seyrediyorsun geçicek diyorum kendime ''Bak geçince hiç bir şey kalmayacak, arada kalanlar eski sonsuzluğa uğurlanacak'' diyordum içimde.. Ama olmadı geçmedi.. herşey dahada artarak çoğaldı.. Pişmanlıklar sardı keşkeler birikti içimde acabalar dolaşıp durdu beynimde.. Sana dönüşmeye başladığıımı anlayınca da bir direniş başlattım kendime.. Artık hiç konumuyorum kalbimle kendi haline bıraktım onu.. Ne derse desin ne isterse istesin hiç aldırmıyorum. Tıpkı derin dondurucudan çıkmış gibi bir kalbim var artık!! Buz gibi içindeki herşey dondu.. Sevgiler,sıcak gülümseyişler,arzular,istekler.. Belki bir gün üzerindeki buzlardan sıyrılıp ortaya çıkar kimbilir.. Ama o güne kadar buz gibi bir yeşilin arkasından bakıcam dünyaya..
O yüsden zamana bırakıyorum herşeii... Hayatımda ikinci kez açtığım kalbim bundan böyle sadece bahara açıcak sadece bahara...